واکه می فهمی دس ِ عشق ِ توبدحالـُم هنی

نومدی اِی بی صفت سی پـُرس ِ احوالـُم هنی

هرشووی پُی بونه ای تادم فِدَه تـُون می دوُم

نومدی یک دهفه جِی صدشو ودُمبالـُم هنی

پُی جُهالـَل هِرّوهِرتـُوخنده وپُی ما بُقی

نگوتِ ماسِی بُکـُ، کـَم شامس واقوالـُم هنی

نون ِ گـَپ غرق ِ گـُیَک غـَلـِّی عمل کـُلکـُو زده

سی توپاکِ پاک عـُنـّا تخم ِ پاچالـُم هنی

سیل ِ مَسِّت پارتِی سو،گرم کِرده لارم ِ

ازدس ِ خَندِی قشنگِت مَسّ وپامالـُم هنی

عمرِپُی تقویم ِ دل اِشمُردم ِ عیوُم مُکُ

اِی بوینی مَسّ ِ یاری خَش سن وسالـُم هنی

برازجان – دی 1382

 نوشته شده توسط محمد غلامی در سه شنبه 89/9/9 و ساعت 11:42 عصر | نظرات دیگران()